Klasztor w Nimbschen

Geschichte

Klasztor Tron Marii w Nimbschen – klasztor cysterek położony na południe od Grimma w Saksonii, czynny w latach 1243–1536/42.HistoriaW 1243 margrabia Henryk III Dostojny założył koło Torgau klasztor Tron Marii w intencji zbawienia duszy swojej niedawno zmarłej żony Konstancji. Klasztor otrzymał bogate uposażenie: dobra ziemskie, parafie Altbelgern i Weßnig i kościół w Torgau. Pochodziło ono m.in. z majątków Wettynów, które w 1119 były przewidziane na uposażenie klasztoru benedyktyńskiego w Reinhardsbrunn. W 1244 klasztor został przyjęty do kongregacji cysterskiej. Jego klasztorem macierzystym był męski klasztor Pforta. Mnisi z Pforty byli spowiednikami zakonnic, a opaci wizytowali klasztor. W 1250 mniszki otrzymały od papieża Innocentego IV privilegium commune zakonu cysterskiego, ale nie uzyskały egzempcji od władzy biskupa z Merseburga. Klasztor żeński był dwukrotnie przenoszony. Ok 1250 zakonnice przeniosły się do miasta Grimma i zostały tam uposażone parafią i szpitalem. Zabudowania tego drugiego służyły mniszkom za mieszkanie i ok. 1250-1270 zostały rozbudowane. Przed 1291 zakonnice przeniosły się do nowo wzniesionego klasztoru koło Nimbschen. Cysterki z Nimbschen posiadały w okresie późnego średniowiecza rozległe dobra nad Łabą i Muldą. Rozbudowa majątku uległa spowolnieniu od końca XIV w., a pod koniec XV w. pojawiły się trudności finansowe. Dzięki staraniom Wettynów i opatów z Pforty, mimo dużych wydatków na prace budowlane, udało się w latach 20. XVI w. uzdrowić gospodarkę klasztoru. Zmiany w życiu klasztoru przyniosła reformacja. W 1523 uciekło z niego 9 zakonnic w tym Katarzyna von Bora późniejsza żona Marcina Lutra. W momencie śmierci ostatniej opatki Małgorzaty II (1509-1536) w klasztorze przebywało tylko 9 zakonnic. Wcześniej było ich zazwyczaj 40. Klasztor został zlikwidowany w 1536. Jego dobrami administrował zarządca. W 1542 elektor Jan Fryderyk I wydzierżawił je.